Ze vinden jou een moeilijk paard en lopen met een grote boog om je heen,
Je deugt niet, zegt men, en weer sta je alleen.
Maar niemand weet dat jij nooit liefde hebt gekend
En dat je van binnen heel anders bent.
Hoe kun je ook van mensen houden als je altijd bent geschopt en geslagen?
Je kunt hen niet om je heen verdragen.
Daarom heb jij een muur om je heen gebouwd,
En ben je zover dat je niemand meer vertrouwt.
Blijf hopen en geloven dat ooit iemand je hart zal openbreken,
Dan pas komt het goede in je naar boven
En ga je weer in mensen geloven.