Morgenlied
waarom opstaan
als mensen met grijs haar
die mij in leven hielden
door koesterende blikken
en pijnstillende woorden
zijn verborgen achter een gordijn
dat na mijn dood pas open wordt getrokken
waarom opstaan
als managers oud bloed vergieten
hun tanden liever zetten in vers vlees
totdat ook dit is leeggezogen
slaapkamer veilige moederbuik
maar aan de deur wordt luid gekrabbeld
groenogige gezanten uit de hemel
trekken mij opnieuw het leven in