Onder de trap ligt onze kat
op afgeweekt behang
het deert hem niet wat er ook valt
hij ligt er al heel lang.
Pas bij de spetters op zijn kop
van weer een natte dweil
rekt hij zich uit en schudt zich
stram komt hij overeind.

Wanneer hij door de kamer loopt
bedekt met plakbehang
kijkt hij me vraagogend aan:
komt er nog wat van?
Hij gaat me voor richting zijn bak
heeft slechts oog voor zijn eten
de ballast die hij meedraagt
lijkt hij gewoon vergeten.

Ik volg het spoor van snippers terug
scheur boven weer behang
en denk aan de bejaarde kat
die jaag je niet op stang.