Nachtelijk dwalen in het klooster
rusteloos zoekend naar predikstoelen
ontwaar ik de lichtkoepel aan het eind
van de gang waar orgelmuziek daklozen
troost zonder levensdoelen en katholieke
meisjes met wierook zwaaien, toasten op
het nieuwe jaar met wijn, tijdens hun
koorzang het blozen nog voelen.

En er zijn ontbijtkoeken voor hen
die honger hebben geleden, voor
hen die vloekten wordt gebeden
en baby's zonder broekjes krijgen
luiers voor de goede vrede.

Dan komt zij gesluierd binnen
want ook zij heeft een verlanglijst
heeft vijf jonge kinderen en is
al jaren lang schoonmaakster

Maar bang kijkt men haar buiten,
noemen haar een ruziemaakster.

Verbijsterd sta ik als aan de
grond genageld, doorkruis
de kerk tot bij het tabernakel.

Hoor haar in de
sneeuwstorm nog weeklagen.