schreeuw een bloem
ik blader
schreeuw een bloem
mompel zacht de steel
denk de wortels al
afdalend langs behang
gaf je laminaat
als water bij de vis
die niet tevreden is
omdat de vangst
haar zwemmend leven wist
ben niet bang om
eigen kleuren weer te
geuren warm je maar
het zal je stuifmeel
slechts eenmaal gebeuren
ik stamper al je macht
je woorden zijn verkracht
patenteert maar over velen
dat zal anderen snel vervelen
want jij draagt geen vrucht
wil melker
15/09/2007
