Geen begin,
Geen begin en geen einde ik weet het niet meer.De tranen vloeien achter mijn ogen van uit mijn hart.Geen begin in al mijn verdriet dat ik al zo lang ken.De tranen die altijd mijn sloten braken. Het verdriet zonder einde en begin in mijn hoofd en hart. Al die woorden van onbegrip al die blikken als je al keek. De pijn die er nog steeds is door al die woorden.Ze kwellen mij ook in mijn dromen als ik slaap.Ik doe stoer en ben echt wel sterk maar toch is dat de buiten kant. Want binnen in huil ik al die tranen op. En er stromen te veel tranen aan de binnen kant. Ik probeer alle gevoelens bij elkaar te rapen om dat slot te breken. Ik weet dat het al echt wel komt maar ik wil nu huilen en niet morgen. Ik kan het zo niet meer zo leven met al dat onverwerkte verdriet. Was ik maar niet zo geworden zoals het nu gaat want ik eet niet meer. Ik krijg geen hap door mijn keel ben door dat verdriet te misselijk en dus rook ik te veel. Help mij buiten wereld help mij want ik kan het niet meer alleen. Help mij ik heb jullie nu nodig want ik kan het even niet meer alleen.
- U bevindt zich hier:
-
Start
-
Categorieen
-
Eenzaamheid
- Geen begin