Lippen dauwden kussen
ik dacht de weg te vinden
in de bloemenzee
bomen golfden hun rust
de wind blies geuren mee
harten openden onstuimig
verdraaiden zich naar licht
zag hun richten naar de wolken
gretig ogend naar meer zicht
zocht de rozen in je haar
je lippen dauwden kussen
een slanke hals en borsten
die mijn handen susten
we droomden tussen bloemen
de hemel zuchtte uit haar zon
ik gaf je sterren om te stralen
tot je echt niet verder kon
zwijgend zijn we weg gegaan
elkaar bekijkend als geliefden
bloemen zijn weer recht gaan staan
wiegend toen we ze verlieten
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 10-05-2007