Die ronde schoot
je schildert uren uit de nacht
het doek is zwaar getekend
in hoeken daagt de dag
met donker wordt nu afgerekend
zet leven groener op het doek
omdat je rood wilt laten blozen
dat tikje bloot die ronde schoot
jij hebt een mooi figuur gekozen
een jonge maagd de kleren uit
haar schaduw spelend op een ruit
roze met een blauwe achtergrond
het wit gezicht met rode mond
ze kust je boodschap van het linnen
mooi en pril nog onverdacht
haar ogen tasten zacht naar binnen
prikkelt daar de lust met lome lach
ze geeft haar ziel aan jouw gedachten
jij streelt haar borsten met penseel
ze kleurt in jou haar woeste nachten
de zon zet zacht jouw naam op dit geheel
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 18-05-2007