toen de wind mijn haren liet strelen
langs mijn gelaat zo nat van tranen
wist ik zeker
er is geen weg meer terug
ik liep in het duister door het water
en zag in de verte de brug
hoever kan ik nog lopen door het zand
zodat ik straks zal zinken in het water
hoelang houd ik het nog uit
het is koud maar straks
komt de warmte
ja later
ineens ging ik onder het water was koud
ik kreeg haast geen lucht meer
ik kreeg het benauwd
nee dit was niet mijn plan en gilde
omdat dit niet de manier was
waarop ik dood wilde
jij hebt mij gered van een zelfgekozen dood
ik heb geen spijt van deze daad
jij was mijn redder in nood
maar gelukkig eentje die nooit
meer weg gaat.
¢
leny kruis
langs mijn gelaat zo nat van tranen
wist ik zeker
er is geen weg meer terug
ik liep in het duister door het water
en zag in de verte de brug
hoever kan ik nog lopen door het zand
zodat ik straks zal zinken in het water
hoelang houd ik het nog uit
het is koud maar straks
komt de warmte
ja later
ineens ging ik onder het water was koud
ik kreeg haast geen lucht meer
ik kreeg het benauwd
nee dit was niet mijn plan en gilde
omdat dit niet de manier was
waarop ik dood wilde
jij hebt mij gered van een zelfgekozen dood
ik heb geen spijt van deze daad
jij was mijn redder in nood
maar gelukkig eentje die nooit
meer weg gaat.
¢
leny kruis
