Gestapelde pijn steen op steen
Stopt de reis zoals hij ooit begon
Veilig in onze zelf gebouwde cocon
Terug bij af, weer opnieuw alleen
 
Storm na storm houden muren stand
Onwrikbaar in het eigen fort
Doen we het leven tekort
Blind voor het natuurlijk verband
 
Terwijl we diep van binnen weten
Dat onze weg op een dood spoor liep
We de looproute zijn vergeten
 
Onze ballast begraven dieper dan diep
Onbereikte doelen bestoken ons geweten
Terug langs het pad dat zo moeizaam liep
 
Met elke in eenvoud groeiende jaarring
Geeft de boom geheimen pas bloot
Bij een niet zelf verkozen dood
Zonder dat iets van schoonheid verging
 
Ring na ring, je jaren in de kern verstopt
Toon je je schatten aan wie er oog voor heeft
Laat je zien waarvoor je jaren hebt geleefd
Noodgedwongen met groeien gestopt
 
 De trotse houding geknakt
Hoge toppen naar diepe dalen
Door tegenstanders omgehakt
 
De prijs die je voor je leven moet betalen
Materie in een andere vorm verpakt
Op de mensheid niets te verhalen