ik vlucht over het water
en voel de spetters van de zee
kletsen tegen mijn kuiten
maar het deert mij niet,
want ik neem de zon in mijn rug
neem de warmte
achter mij mee
het is de maan die mij verduistert
in een landschap vol van zand
en het water tussen de tenen
geeft mij het gevoel van land
dat ik betreed maar
hoor hier niet alles
wat je voelt en ruikt is alles
wat je hier ook ziet
de eenzaamheid
stilte genot van de zee
alle winden waaien mijn
gedachten weg en nemen
alle nare dingen mee
zomaar weg van mij,
weg van het land
zomaar verdronken
in de zee
en ik
blijf gevangen
in mijn
dromenland
©
leny kruis
