Gedragen door een golvende bloemenzee
In totale overgave op een stroom van geuren
Laat ik het leven zijn eigen beelden kleuren
Laat het gaan, bemoei me nergens meer mee
 
Viooltjes voeden, lelies lessen, honger noch dorst
Halen me uit dit volmaakt nieuwe evenwicht
Zorgeloos gaan in vertrouwen mijn ogen dicht
Alleen het regelmatige kloppen in mijn borst
 
Zachte zonnestralen strelen alles dat leeft
De maan koestert in haar kalme licht
Wat de zon overdag geschonken heeft
 
De sterren strooien hun onpeilbare zicht
Op de weg die de richting aan geeft
Als verdriet voor vreugde is gezwicht