Ik probeer me
te verstoppen
maar
de achtervolging
haalt me in.
Dus ren ik,
steeds harder, sneller
stijg op, door wolken
zie de zon,
een miljoen sterren.
Als ik omkijk zie ik
een blauw oog
door vage witte vlekken
naar me kijken
God, ben jij dat?
Ik val.
Dieper,
langs engelen, vogels
door wolken.
Ik zie sterren
steden, straten.
En explodeer
Soms.
- U bevindt zich hier:
-
Start
-
Categorieen
-
Emoties
- zomaar niets