de smaak van donker
wanneer nacht
de smaak van
donker heeft
de maan vergeet
te schijnen lijkt
realiteit voor
even te verdwijnen
wordt wit
tot zwart verpakt
verdwijnt in een
zo donker gat en
zuigt je mee tot
een verdrinken in
een troosteloze zee
laat je niet gaan
klamp aan er is
een baken dat jou
richting wijst maar
iedere godvergeten nacht
betaalt jouw angst
alweer de hoogste prijs
wil melker
25/04/2008