Zeilend naar de horizon
Ver achter de zon
Wachtend op mijn doom
Om werkelijkheid te worden
De helende regen afsmekend
Om mijn ziel te herstellen
Gewoon een vagebond onderweg
Hoe ben ik hier verzeild geraakt
Wat heb ik gedaan
Wanneer zal mijn hoop weer herrijzen
Hoe zal ik hem herkennen
Wanneer ik in mij vaders ogen kijk
Toen begon het licht te schijnen
En ik hoor die oude wiegeliedjes
En als ik deze zuigelingen zie opgroeien
Voel ik dat mijn hart begint over te lopen
Waar vind ik de blijvende woorden
Hoe onderricht ik hen
Wat spelen wij met elkaar
Beetje bij beetje realiseer ik mij
Dat is wanneer ik ze nodig heb
Dat is wanneer ik mijn vaders ogen nodig heb
Dan doemt het grove einder op
Door de tranenregen op afstand
Ik ben als een weggespoelde brug
Mijn fundamenten waren van klei
Als mijn ziel wegglijdt om te sterven
Hoe kon ik hem kwijtraken
Wat heb ik geprobeerd
Beetje bij beetje realiseer ik mij
Dat hij hier met me was
Ik keek in mijn vaders ogen
Mijn vaders ogen ...