Eerlijkheid

Eerlijkheid staat bij mij op een
Liegen op geen. Maar jij kon niet anders.
Dus ik moet leren daar mee te leven.
Anders is mijn leven voorbij.
Wees eerlijk en los je eigen problemen
op want ik heb er al genoeg en er
kunnen er geen meer bij. Leef gewoon je leven
en behoud je geluk. Ik zal blijven hopen en
kijken of ik een glimp van jou zal zien. Maar
vanaf nu los je eigen problemen maar op.
Want door leugens lukt dat jou ook niet meer.
Ik zal ze blijven voelen en ze zien.
Maar wat ik hoop is dat jij dat ooit in zal zien.

Opeens verdriet

Opeens is er weer verdriet en opeens zijn er weer tranen.
Omdat ik iets zie of ergens aan denk wat me verdrietig maakt.
En op dat moment voel ik me alleen in deze grote wereld.
Dan voel ik me anders en verward dan anderen en ik voel me leeg.
En die leegte breidt zich uit naar die tranen en al mijn verdriet.
Dan is er opeens zo'n brok in mijn keel en kruipt het verdriet
naar boven en dan stromen er teveel tranen aan de binnenkant.
Dan huil ik in mijn lichaam en dan voel ik veel verdriet.
En opeens komen de tranen dan naar buiten en kan iedereen het zien.
Maar de vragen van waarom en wat is er met je. Ik wil het  niet horen.
Want ze hebben op dat moment medelijden met mij maar begrijpen mij
niet. Ze zeggen ik ken jou en ik weet wat er door je heen gaat.
Maar dat kan ik maar niet geloven en toch houden ze van mij.
Opeens is er dan weer verdriet want ik geloof ze niet.
En soms voel ik opeens verdriet maar ik zie het niet.
Ik wil dit allemaal niet ik wil normaal zijn net als iedereen.
Ik wil me niet gekwetst voelen maar vooral geen verdriet voelen.