je ogen grijs als het bewolkt is
worden blauw bij zonneschijn
lippen en handen ontdooien mij
je legt mij neer in gras waarop regendruppels liggen
verenigt mij met het gazon

alle vlees is als gras
mijn vlees nog niet verdord
geurt als gras dat net gemaaid is
gras zo groen als kattenogen
dat rond een vijver ligt

midden in de vijver
open jij een parasol van vonken
die mij optilt naar een helverlichte hemel
steeds hoger
almaar sneller
tot ik zelf de parasol word
en in vonken explodeer