hun godinnen
ik heb mensen
zien passeren die
met ogen vol bewondering
hun godinnen eren
zingend dansen zij
het samenzijn in een
kleurfestijn waarop
hemel nog jaloers zou zijn
in volle overgave
haken zij aan om een
extra ronde mee te gaan
in uitzinnig vermaak
maar de engelen
zijn aan het verdwijnen
nu de zon al te lang in
het glas staat te schijnen
de muziek klinkt
minder hemels want
in de ramen weerkaatst
een zware buienlucht
als de eerste regen
pijpenstelen valt
is ieder al naar een
droge plaats gevlucht