hersenspinsels...
De nacht omarmt me in een zwarte deken,
hult me in een stilzwijgend prettig korset.
Er is maar een ding waar ik op reken
en dat is dat alleen de stilte op me let.
Dan vormen zich de hersenspinsels,
begeleid door muziek en een intense rust.
Mijn gedachten maken mooie verzinsels,
daar waar mijn verstand mijn intuitie kust.
Woorden komen vloeiend uit mijn toetsenbord,
creeeren een spel van zinnen.
Zonder van tevoren te weten wat het wordt,
en niet wetend waar te beginnen.
Er lijkt geen einde aan te komen,
een waterval van woorden.
De spiegel van mijn dromen,
die alleen mijn gedachtes hoorden.
hersenspinsels...