Het spookt al heel wat jaren door mijn hoofd
tot waanzin bijna heeft het me gedreven
Een waarheid, even bitter als gewoon,
dat dit gedicht zal nimmer zijn geschreven.

Als op een dag mijn leven is gedoofd
zal alles wat ik was ook met mij sneven.
Herinnering sterft samen met neuroon
dus dit gedicht zal nimmer zijn geschreven.

Ik snap dus wel dat menigeen gelooft
in rare fantasie van eeuwig leven
maar dat is iets voor moslim of mormoon...
nee, dit gedicht zal nimmer zijn geschreven.

Heb ik dan heel voor niets me uitgesloofd?
Welnee, het is het n