zijn leven was gebogen
als door een smid die hoeven smeedt in hete vuren
vastgezet en afgekoeld in vaste vorm
onweerstaanbaar sterk
stijdvaardig ging hij voor zijn eigen vorm
die stijd was ongelijk
maar op een dag
en in zijn vaste kroeg
gezeten op een houten kruk
omringd door vrienden
hoorde hij het nieuws
zijn heer die hij zo diende
en ook zo nederig trouw gehoorzaamd had
aan wie hij vaak zijn zonden had beleden
had afgedaan
zijn heerschappij was opgeheven
hij hield zijn adem in
en even was hij stil
sprong op en voelde
hoe zijn vaste vorm buigzaam bleek
en in 't hete vuur ontsmeed
heel langzaam vloeibaar werd
gereed om zelf zijn eigen vorm te scheppen