Warmte...

Ik zag haar plots in een winkel in Maastricht
Mijn ogen bleven een hele tijd op haar gericht

Na enig overleg nam ik haar mee in mijn wagen
Om haar thuis fijn over de drempel te dragen

Na het eten keek ik tv, ’t ging over het goede doel
En zij lag rustig ‘opgevouwen’ in een andere stoel

Tegen tienen kwam echter de man met de hamer
Met haar in de arm gingen we naar mijn kamer

Ik nam haar op en legde haar op de matras
Ontdeed haar van alles wat verpakking was

Ze kwam op temperatuur, het ging heel gauw
‘k Streelde haar, ’t voelde als veren van een pauw

Ik vlijde mij neer en voelde haar contouren
Liet mij toen als een zwakkeling ‘vervoeren’

Dit was nou wat ik verlangde, dagen…weken
Wat heerlijk toch, zo’n warme electrische deken…

Hubke