Edith Piaf

ze zong aan de rand van Place du Tertre
Non, je ne regrette rien, nee geen spijt
dwalen door de steegjes van Montmartre

ik zag haar daar, klein, sjofel, maar groot van stem
hoe zou ik haar vergeten
sloot de ogen en Mylord kwam naar boven

zo ging het even door
de massa had een kring gesloten
de kleine mus, zong de vele noten
en ik, de ogen gesloten,
waande mij in hogere sferen

terug op de aarde met mijn tenen
ontwaken uit mijn gewaan
zag ik haar daar staan
helemaal haar



Delvoy Arlette