in een van hoop bezwangerde wereld  heel rondom
waar de diaspora onherroepen uitloopt
als wassend water over loze oevers
weten al Gods identiteiten
waar alle talen stammen

van één zijn afgeleid
wordt hij strak teruggeteugeld
aan zo menig rabiate regel
in toekomstvaste jurisprudentie vervat
die zijn evenbeeld hem meedogenloos  schiep

machtig geconcentreerd ontsluit hij stralend
dat één Christus in multivoud
meer is dan de som der delen

als gevallen uit de staart van een kerstnoveen
verwekken duizend maal duizend Bhuddakinderen
de heilige woordverspreiders  grote angst
waar eerdere éénlingen met recht vaardig werden gedood
bestaat niets Krishna’s louterende tsunami

starre macht breekt brozer dan gedacht
de moeder van alle jihads onttroont  de zelfingenomen vertalers
brengt haar eigen boodschap
die door alle stammen wordt herkend

dat we één gezin zijn
onder de zon