Het was de eerste keer in mijn leven,
een kerstmis zonder gezin.
Natuurlijk was er wel een boom met
lampen, ballen en slingers erin.

Een eenzaam kerstontbijt,  alles was
anders dan vroeger, want dat is verleden tijd.
Je mist dan toch wel die warmte  en gezelligheid.

Je probeert de leegte op te vullen en
dat lukt natuurlijk niet, ondanks het
Christusfeest heb je toch wel veel verdriet.

Een ding houd je dan nog op de been,
de gedachte volgend jaar ben je
misschien niet meer alleen en dan kun
je kerstmis weer samen vieren.