Jij vertrekt in de stilte van de nacht.
Je rugzakje vol met demonen.
Nog even kijk je achterom.
Ik begrijp je, maar je helpen kan ik niet.
Mijn onbegrensde liefde bracht jou, tot nu toe, je antwoorden niet.
-
Jij staat mij veel te dichtbij, mijn oordeel is troebel,
gesluierd zie ik het antwoord niet.
Misschien vind jij je antwoorden wel op die plaatsen
waartegen ik je beschermen wil.
-
Ik wil je overal voor behoeden, en dat je altijd veilig
voortleeft aan mijn zij.
Mijn allergrootste beproeving in dit leven
loopt nu met kleine angstige pasjes weg van mij.
-
Verscheurd kijk ik je na.
Met mijn allesoverheersende liefde wil ik je opnieuw vangen.
en toedekken voor de nacht.
-
Lief kind, jij beseft niet half,
dat ik reddeloos verloren, vanaf dit moment in tijd,
op je terugkeer wacht.
-----
Ingrid van der Weegen