Vol aandacht kijkt hij naar de dirigent
in zilverfolie vormgegeven,
het ragfijn webwerk
geweven om zijn handen
houdt zijn blik gevangen
dan spreekt hij uit
wat in hem opgeroepen wordt

zo stond hij vroeger
de armen als die dirigent
ertussen strengen wol
die zij tot kluwens wond
zijn armen zwenkten
op haar swingbeweging

nog voelt hij hoe de strengen
zijn handen met een streling
in de ruimte deden zweven
daar waar het zachte rood
haar handen oversteeg,
het binnenin hem zingen bleef.

Zie voor de foto http://cobypoelman.blogspot.com