Klanken verstompen
lampen draaien fel in het rond.
Ik ontsnap aan het nachtelijke feestgedruis,
nog even en ik ben thuis.
-
Ik zag hem vanuit mijn ooghoek staan in het café.
Ik wist, ons spel begint.
Het lunapark liet luid van zich horen
en de rups draaide in volle gang
toen hij jaren geleden mij in de ogen keek,
waarop mijn hart tot leven kwam.
Kermis werd sinds dat moment
een event, van hem en mij.
-
Ik ben thuis, moeder wacht.
“Ma, ik heb hem gezien, maar niet gesproken.
Volgend jaar misschien, als ik hem opnieuw achteloos passeer.”
-----
www.ingridvanderweegen.nl
