Op een bed van rode rozenblaadjes lag ze stil          
Haar waaierende witte jurk lichtend in de zon
Niets dat de diepe betovering verstoren kon
Een met watten dichtgestopt hart, oneindig kil
 
Woeste wind en een storm van bloemen geven
Nog meer gewicht aan haar diepe treurnis
Bloemloos leven in een nog groter gemis
Op haar kale bed te hard om verder te leven
 
Kloppend hart door dichte verpakking heen
Op zoek naar nieuwe bescherming opgestaan
Genoeg van het leven gehouwen in steen
 
Van het oude bed naar het nieuwe gegaan
Ontluikend bloeiend hart, niet langer alleen
Witte roos in het licht van de volle maan