mocht mijn adem door jou heengaan
vang de lucht met jouw gezicht
tussen de lippen van jouw
open mond en laat mij
jou mijn adem geven
zodat wij samen één kunnen
zijn in dit valse leven
eerlijk is altijd voor ons samen
een gelijkheid van liefde
een troost van een traan
die jouw gelaat nat maakt
tot een zachte zucht
die mijn adem jouw tranen
weer laat drogen
met een diepe zucht
zal de nacht niet lang meer duren
zal de dag de onze zijn
ik tel seconden en de uren
want de minuten doen mij pijn
die zijn te lang om vast te houden
die zijn te streng om te bevatten
die zijn de adem van het leven
elke seconde van onze adem samen
is voor ons alleen gegeven
dus kus mij, streel mij, neem mij
met elke seconde die wij krijgen
die wij hebben en ook houden
omdat wij samen één kunnen blijven
zonder een ander die wij nooit
kunnen vertrouwen
aan onze liefde valt niet te tornen
en wij blijven onze brug gewoon
verder bouwen.
want liefste ik mis je zo en wil je terug
want liefste ik hou mij adem in
ik wil verder bouwen aan die brug
maar zie, wij staan nog aan het begin
dus laten wij de wereld zien dat het kan
twee vrouwen in plaats van een
vrouw en een man
de wereld is de onze
wij gaan verder met het bouwen
van die brug
lopen er straks samen overheen
en kijken nimmer meer terug
de tijd gaat ons voor
de tijd is gestopt bij het verlaten van
de aarde onder onze voeten
nu moeten wij wel samen lopen
over de zelf gebouwde brug
maar het is vol liefde
en zeker geen
moeten.
©
leny kruis
Reacties
woorden komen vaak uit
dez brug zal je veroveren
samen ga de voor de buit
verlangen Is zoals in iets geloven
zal jou pad ooit samen gaan
eens komt het ware naar boven
waar jou liefde is
en voel het gemis
Mooi geschreven
liefs
Thea