De dag dat je stopt licht in mijn ogen te zijn
Verschuilt de zon zich achter de maan
Blijf ik machteloos naar niets staren
De ogen sluiten voor duister gevoel
Komt het besef dat je achteloos
Al mijn hoop de bodem intrapt
Wanneer je nooit terugkomt
Mij in stilte gevangen laat
 
In de zoektocht naar nieuwe zingeving
Raak ik telkens weer de weg kwijt
Kan de vergeving niet meer vinden
Geen ruimte maken voor vergeten
Omdat ik je bij elke nieuwe stap verwijt
Dat je geen oog had voor mijn mening
Zonder strijd vertrok naar een plek
Die ik nu niet meer bereiken kan