Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
de lach van je ziel
 
 
jouw steen
kende het fenomeen
van ontwijken
 
heb talloze keren
geprobeerd het
dwarse stukje te splijten
 
wilde diep
in je kijken naar
de lach van je ziel
 
jouw vormen spreken
in licht provoceren
dagen uit om te leren
 
accepteren of
voortdurend schuren
met wanhoop en pijn
 
pas toen het vroege zonlicht
je raakte zag ik dat in het dwarse
je ziel verrassend ontwaakte
 
 
 
Dit gedicht is het vervolg van
Mat gepolijst….06/10/2015..wil melker