Oogt weer ondeugend
je oogt weer
ondeugend en kijkt
me sprookjesachtig aan
zie in je hand
de fee verschijnen die
staf en sterren laten staan
ik tovenaar
een snelle paddenstoel
met kaarsjes en zacht zicht
jij weeft weer sluierzacht
ons liefdesbed uit
stralen geel maanlicht
de open haard is stuk
alleen de kleine uurtjes
warmen zich in ons geluk
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 03-06-2007