een ramkoers
ik tik de
seconden weg
verbijt minuten in
het wachten op jou
mijn ademloze vrouw
om je weer te zien
maar ik reef de zeilen
om een ramkoers te mijden
ongrijpbaar
ga je voorop
met mij in het zog
en nog geef ik niet op
kom heel even langszij
kan je blik niet vangen
weet dat jij niet blijft hangen
op een ligplaats met mij
jij wist het al
kijkt over je schouder
lacht zacht in vaarwel
jij ankert niet snel
- U bevindt zich hier:
-
Start
-
Categorieen
-
Liefde
- Een ramkoers