ik kijk in je ogen en zie je verdriet
ik weet ik moet zwijgen maar kan het echt niet
ik wil je graag helpen, al weet ik niet hoe
zeg me wat je nodig hebt en ik reik het je toe
...
ik ken je al zo lang, alsof je een deel van me bent
helaas heeft het lot, iets anders voor ons gepland
we leven andere levens, in een andere tijd
we hebben keuzes gemaakt en het is te laat voor spijt
toch de liefde zit in ons en als een magneet
trekt het steeds aan ons, alsof het wel weet
dat ondanks onze keuzes, die we hadden gemaakt
we nooit zullen vergeten, hoe we elkaar hebben geraakt
in de tijd leerden we ons leven, anders te vullen
en dat is ook zeker, wat we blijven doen zullen
toch wanneer je verdriet hebt, en weet niet wat te doen
vergeet mij niet, ik sta je bij, net zoals toen
reik me je hand en deel je vertrouwen
ik geef je hoop, op mij kun je bouwen
ik leid je een weg, door al dat verdriet
en zorg er dan voor, dat je weer wat geluk ziet
dus hou je niet in, mocht je me willen vragen
ik sta voor je klaar, tot het eind der dagen
en kom je er uit, op eigen kracht
is het ook dat, wat ik van je had verwacht
zo sta je voor me en zo ga je weg
ik hou van jou, is alles wat ik nog zeg.

wts89.