Uit dood hout
waai maar wind
takken vliegen van de bomen
zij breken eigen winterdromen
ik zie ze vallen
hun herfst is gestorven
de oogst al lang geborgen
zij knapten in gebreken
de kou had hen geen
nieuwe buigzaamheid gegeven
waai maar wind en schift
de bomen uit dood hout
zal nooit meer de lente komen
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 25-06-2007