Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
een lichtend spoor
 
 
ik zie je ogen donkeren
maar hun geheimen
lichten op in het
schalks wegkijken
 
je lach gaat mee
naar een niet voor mij
weggelegd perspectief
in de verte van de tijd
 
nog heb ik jouw
hand en vingers vast
voel je hart pulseren
met vitale warme kracht
 
maar onnavolgbaar
zweef je uit mij weg
in een lichtend spoor van
mystieke onaantastbaarheid
 
ik ben je kwijt
zoals smeltend ijs
de berg afglijdt en als
transparant water verdwijnt
 
geen toeval zal naar
ons ontmoeten gissen
weet dat liefde eeuwig is en
jij in morgen weer verschijnt
 
 

 

Reacties  

#1 Erica 21-07-2017 17:03
Heel verfijnde poƫzie. Weer een voorbeeld dat een liefdesgedicht niet afgezaagd hoeft te zijn.