het briesje van je adem verkoelt met tussenpozen
mijn linkerwang en borst
jij slaapt, ik luister met gesloten ogen
naar het zwellen van je ademtocht
laten wij zo blijven liggen
met je arm over mijn buik
en de storm van je adem die jij zelf niet hoort
Reacties
een heerlijk herfstig gedicht
met al een warme winterslaapse koestering..
geniet een mooie avond..
liefs..wil