het briesje van je adem verkoelt met tussenpozen
	mijn linkerwang en borst
	jij slaapt, ik luister met gesloten ogen
	naar het zwellen van je ademtocht
	
	laten wij zo blijven liggen
	met je arm over mijn buik
	en de storm van je adem die jij zelf niet hoort
	
	 





 
						
Reacties
een heerlijk herfstig gedicht
met al een warme winterslaapse koestering..
geniet een mooie avond..
liefs..wil