jij danst kleuren
ik leg het mozaïek
van mijn leven
nog steeds onvolledig
veel ballen en
scherpe hoeken soms
vloeien lijnen verdriet
vaak heel euforisch
maar stilte doet
vrolijkheid teniet
in afscheid zit
al het gemis dat
eenzaamheid strikt
jij danst kleuren
ik ga voor symmetrie
in samengaan
jouw visie geeft
weinig groen licht
beperkt in rood het zicht
wij knipperen
maar schakelen
nooit synchroon
onze mozaïek van
levenslange liefde
blijft een vage droom