Te kort
altijd
de tijd
met jou
intense wonderuren
in de lichtjaardagen
zonder jou;
ik koester
je zachte ogen-blikken
geniet
woordenloos mateloos
omdat jij er bent,
geboeid en vrij
omdat jij jij bent.
Afscheidslippen
aarzelen
ik proef
bitterzoete nachtschade;
alleen
en toch
twee in een,
de vezels van je wezen
in mij verweven.
Ik droom je
ontwaak je
ik douch je
en eet je
drink je,
fiets je
en werk je
ik lach je
ween je
fluister je
en schreeuw je
ik denk je
en muziek je
met heel m'n zijn
ik
adem
je,
h
