in warmte neergevlijd
was jij het blad dat
alle herfsttinten gaf in
dwarrelende vlucht
nog even met
wat zon en regen uit
een dreigende lucht
de uitstekende oogst
schitterde nog zomer aan
het einde van de regenboog
na maanden zonnestralen
kwam kou de kleuren halen
voor zijn eigen herfsttapijt
jij had je loom
in warmte neergevlijd
als laatste stukje paradijs
de pracht die jij
in kracht gedragen had
droogde als beeldschone bloem
een eeuwige herinnering
aan de bijna scheppingsdagen
van dit volmaakt seizoen