Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
parasitaire symbiose
 
 
een zwaai
ogen en een lach
vingers die nog reiken
aan wat eens was
 
de hoek om
dan uit zicht in
leegte die altijd gevuld
werd door jouw blik
 
er kaatst geen
spanning meer in het
opgeloste perspectief
de nasmaak is niet lief
 
nog voordat grieven
zich manifesteren in de
uitleg van het gebeuren
wil ik niet gaan treuren
 
maar mijn verlies
nemen als man met
begrip ook hoe het  in
jouw mening anders kan
 
heb mijn spiegelbeeld
bekeken in komende
jaren en zag mezelf
steeds meer verbleken
 
heb jou zien bloeien
wil zelf ook verder groeien
zonder de parasitaire symbiose
waarin wij elkaar nu gedogen