ogen van bekenden

stappen op

het pad

geknerp van

losse kiezels

de stille tred

op veerkrachtig

lichtgroen

lentegras

het bankje

bij de vijver

die spiegelend

zijn schaduw gaf

armen die

gedachteloos

schouders vonden

om even te ronden

verlangen dat

een uitweg zocht

in speels en heel

langdurig kussen

wij zijn

niet uitgerust

lust smeult zacht

in onze lenden

zoeken naar

een zachte plaats

verborgen voor

ogen van bekenden