Je daagde uit
ontmoette warm
de zon in blauw
langs witte wolken
haar stralen gaven
licht voor even weer
het zomerse gezicht
ik spon een web om
jou te vangen onzichtbaar
in wat schaduw neer gehangen
je landde in
bekend oranjegeel
en spon geen draad te veel
je daagde uit
ik hoekte nog mijn
trekdraad vol met dromen
maar jij hebt mij genomen
verstrikt in eigen web en waan
liet jij me op de knie