mag ik
de nacht verdoeken
nu jouw licht mijn
waarheid is gaan schijnen
ik was alleen
kon geen kant meer op
jij leek de weg te wijzen
schilderde een opening
volgde stil jouw pad
samen hebben we de wegen
afgelegd in kleuren omgezet
maar iets bleef onbesproken
de spoken van de nacht
in zwart zijn er nog steeds
elkaar geluk beloven is het
lichtend wit dat ik zo vrees
wil melker
30/11/2007
