soms dwarrelt
zacht de wind
opeens stijgt stof
in zonnestralen

zie hoe het
in culmineren
onze ruimte steeds
meer gaat beheren

het constant cirkelen
beperkt het zicht
vormt een oog dat
ongericht je warmte vreet

realiteit vergeet
en tot een hoos zal
leiden die ongekende
schade brengt aan beiden

kom laten we die wind
gaan temmen weer dwarrelend
tot een zachte bries door onze
liefde daarop af te stemmen

wil melker
23/02/2008
www.wilmelkerrafels.deds.nl