je uitgestoken hand
er zijn vleugjes wind
die spelen met dromen
razen over land en
bekomen in de luwte
van je uitgestoken hand
ze landen zacht
lopen over vingers
dansen langs levenslijnen
van je pols verder naar
boven je ellebogen
lossen schouders
in een warm en graag
gedogen maar strakken
soms de spieren aan in
een niet verder gaan
dan gaat het koppie
weer omhoog in
tegenstrijdigheden
de uitgestoken hand kent
ook de donkere kant van dromen
wil melker
27/08/2008
