als je lach
zag je
de lamellen
langzaam sluiten
zo denk jij
de wereld buiten
maar ik ben
in je hart
voor samen uiten
geen zee
gaat ons te hoog
nooit buigen
we voor stormen
we dijken
onze normen
met stenen van
geloof en hoop
gooi je huis
weer open dan kan
ik binnenlopen als
je lach me weer ontvangt
wil melker
19/09/2008
