een eerst viool
zacht klagen
balalaika's
waar schapen nog
hun hoeven schrapen op
het wachten op de nacht
de vuren
zijn ontstoken
in het warmen
van zigeunerbloed
is het stoven al geroken
dan priemt
een hoge toon
langs poesta's zoom
en speelt meteen
een eerst viool
vuren laaien
mannen graaien
vrouwen zijn frivool
laten zich paaien tot
de balalaika's stokken
de schapen terug
zijn naar de hokken
in hun wollen droom
maar aan de strijkstok hangt
nog steeds die warme toon
wil melker
13/10/2008
