het donker van de klokken
je zomert
nog in blonde lok
tussen donkere haren
die levens vergaarden
vingers tikken
wespen weg uit een
blijde lach en alledag
waarin je alles gaf
stappen zijn wat traag
de rug niet helemaal gaaf
maar in je geest is nog
geen spoortje herfst geweest
zomer door in
blonde lokken
vergeet het donker van
de klokken in een nieuw begin
wil melker
25/10/2008
